Mousserende wijn, bubbeltjeswijn of schuimwijn is wijn waarin zich koolzuurgas bevindt. Hoewel de meeste mousserende wijnen witte wijnen zijn, bestaan er ook mousserende varianten van roséwijn en rode wijn. Er is veel verschil in kwaliteit. Je kan een eenvoudige prosecco bijvoorbeeld niet vergelijken met een goede champagne. Ook de zoetheid kan variëren van droog tot zoet. Omdat de bakermat van mousserende wijn in Frankrijk ligt wordt de manier waarop de wijn haar bubbels krijgt in het Frans weergegeven.

Méthode traditionnelle

Voorheen, en buiten de regio Champagne, méthode champenoise. Het koolzuur van de tweede gisting, die op fles plaatsvindt, blijft in de fles behouden. De kwaliteit van de “mousse” is hier het hoogst. Eenmaal in een glas geschonken blijven de bubbels lang in de wijn achter. Méthode Charmat Of méthode cuve close. Het koolzuur van de tweede gisting vindt in een gesloten tank plaats. Pas daarna wordt de wijn op fles gebracht. De bubbels zullen minder uitgesproken aanwezig zijn.

Méthode gazéifié

Voor geheel of bijna geheel uitgegiste wijn. Hier wordt een stille wijn ingespoten met koolzuurgas zoals dat geschiedt voor koolzuurhoudende limonade. De bubbels zullen, eenmaal uitgeschonken, vrij snel uit de wijn verdwijnen. In de meeste landen waar wijn wordt gemaakt, wordt ook een mousserende wijn gemaakt. Vaak met verschillende kleuren, typen en smaken. Een fles mousserende wijn moet rustig open worden gemaakt, zie het ontkurken van champagne, anders verdwijnt de koolzuur snel uit de wijn.